Bedrijvigheid

Per straat volgt hier een overzicht van ondernemers met hun winkels, hotels, restaurants, cafés en andere dienstverlenende bedrijven. Ze waren in Muiderberg actief of zijn dit nog steeds. We volgen de bedrijvigheid per straat. Aan het eind komen de landerijen met de boerderijen aan de orde.

Dorpsstraat, even zijde

De winkel van Sjaan Leurs zat in het hoekhuis

Nr. 2. Woonhuis, waar van 1968 tot 1995 de winkel van Sjaan Leurs  (‘tante Sjaan’) zat. Zij verkocht dames- en kinderkleding en hield regelmatig modeshows. Daarvoor zat op dit adres het winkeltje van George van der Tas (‘oom Sjors’), waar je kousen, sokken, garen, band en breiwol kon kopen, en ook porselein, aardewerk, speelgoed en cosmetica. Een soort winkel van Sinkel. Hij had ook een agentschap van het transportbedrijf Van Gend & Loos. Voordat Van der Tas er in trok, had Tinus van Rooijen er zijn schoenmakerij.

De oorsprong van bakkerij van Van Rooijen aan de Brink. Later is het pand gesplitst in drie woningen, de huidige nummers 2 t/m 4.

Nr. 8/8a.  Bakkerij Tetteroo als verre ‘nazaat’ van bakkerij Van Rooijen. Gerrit van Rooijen, die in 1887 om de hoek op de Brink nr. 3 was begonnen (zie foto), verhuisde zijn bakkerij in 1936 naar deze plek in de Dorpsstraat. Tien jaar later werd Gerrit opgevolgd door zijn zoon J. Chr. (Jan) van Rooijen. Deze overleed in 2001, waarna diens zoon Gert van Rooijen de winkel annex bakkerij voortzette. In het linkerdeel van het pand zat de kapperszaak van Theo Kortekaas (‘dames- en herensalon’). Later werden beide delen samengevoegd tot één grote brood- en banketzaak. Na het overlijden van Gert van Rooijen in 2011 kwamen in het pand achtereenvolgens de bakkers E.P Stricker en Bakkeron. Sinds 2015 zit op deze plek bakkerij Tetteroo, ook afhaalpunt voor DHL en UPS. Later kwam er in de winkel een coffee corner bij.  

Nr. 10a. Sinds 2017 zitten in de voormalige ruimte van banketbakkerij Van Rooijen de dames van ‘Mooi’, een combinatie van zelfstandige dienstverleners op het gebied van pedicure, manicure, haar- en huidverzorging, damesmode en massage. Anno 2021 bestonden de ‘meisjes van Mooi’ uit Marjolijn Bruurs (handen en voeten), Ellen van der Vegt (huid), Malissa Bakker (haar), Rianne Dekker (haar) en Lisa Schenk (voeten). Het initiatief voor deze samenwerkingsvorm werd genomen door Marjolijn Bruurs. Samen met Ellen van der Vegt ging het paar in 2004 in het Rechthuis van start. Van 2007 tot 2017 zaten de dames in het pand De bonte Bok in de Dorpsstraat 33. In die periode maakte ook Hanneke Witvoet (manicure en pedicure) deel uit van het team.

‘Grosco’, later een Vivo-supermarkt
Links: Jeffrey; rechts Robin. Midden: Tomas, zoon van Robin. Foto Harry Mock, mei 2023.

Nr.12. Winkel voor verkoop, verhuur en reparatie van saxofoons en andere blaasinstrumenten. Het pand ‘Mon Plaisir’ werd in 1901 gebouwd als vakantievilla. Dirk de Beus had er een snoepwinkeltje, Wim en Annie van der Wijk startten er rond 1960 een kruidenierswinkel onder de naam ‘Grosco’ en Jaap en Mien Roodenburg begonnen er in 1963 een Vivo-supermarkt, die begin jaren ‘70 naar de overkant verhuisde (zie nr. 23). Mon Plaisir werd vervolgens gebruikt voor opslag van plastic en aanverwante artikelen (krulspeldenhandel ‘Terba’). Daarna had mevrouw Kruithof hier korte tijd een delicatessenwinkel.
Het pand werd eind jaren ’80 gekocht door Harry Bakker, die er in 1989 een saxofoonwinkel vestigde. Naast verkoop van met name saxofoons worden reparaties, onderhoudsbeurten en revisies verricht. De activiteiten werden in 2001 voortgezet door zijn twee zoons: Robin en Jeffrey. Ook de derde generatie heeft zich inmiddels aangediend, Tomas Bakker, de zoon van Robin. Tomas beheert de webshop en handelt alle online bestellingen af.
Nummer 12a is het woonhuis erboven.

Nr. 14. Sinds 1972 is op dit adres slagerij Dalmulder gevestigd. Hij had diverse voorgangers. De eerste slagerij in Muiderberg kwam eind jaren ‘30 van de vorige eeuw met de komst van Ben Hottentot. Deze vestigde zich in het pand, dat zijn vader had laten bouwen in de tuin van villa ‘Mon Plaisir’ (zie hierboven). Na Hottentot zette Jan van Eeden de slagerij voort. Rond 1950 werd deze opgevolgd door Aart van Eck, die hier twintig jaar het slagersambt zou uitoefenen. Op 1 april 1972 kon de toen 19-jarige Fred Dalmulder het pand kopen met steun van zijn vader. Hij runt de slagerij sindsdien samen met zijn vrouw Ans.

Nr. 16. ‘Catharina hoeve’. Voormalig woonhuis van de ‘dorpstimmerman’ F. van Rooijen. Zijn werkplaats bevond zich achter het huis. Voor de ontstaansgeschiedenis van de naam zie Catharina Hoeve in het lexicon.


Woonhuizen Elisabeth en Catharina in de Dorpsstraat

Nr. 18 en 20: Catharina en Elisabeth. Deze twee-onder- een- kapwoning werd in 1906 gebouwd door Hendrik Gijzen. Hij noemde het dubbele woonhuis naar zijn overleden vrouw Elisabeth Catharina. Anno nu (2021) wonen op nummer 20 de ondernemers Linda van Maaren (communicatieadviseur) en Marijn van Dijk (management consultant). In de tuin beschikken zij over een ‘Tiny Office’. Op nummer 18 bevinden zich de woning en ateliers van het kunstenaarsechtpaar Marja Thijssen en Reinier Gadelaa (zie ook Community Art Project).

Dorpsstraat, oneven zijde

Nr. 1. Installatiebedrijf C.D. de Haan ‘sinds 1910’. In dat jaar startte Cornelis Dirk de Haan om de hoek in de Badlaan een bedrijf dat zich bezighield met rijwielreparatie annex smederij. Het pand stond op de plek waar het weilandje van Hermann Niewöhner lag (zie ook Vishuisje).

In het pand van De Haan zat eerder de kruidenierswinkel van G. van Bokhorst.

In 1938 verhuisde De Haan naar de Dorpsstraat 1. Aan de zaak werd een winkel in allerhande zaken toegevoegd, zoals ijzerwaren en speelgoed. De oprichter ‘C.D.’ werd opgevolgd door zijn zoon, die ook Cornelis Dirk (C.D.) heette. Deze voerde in 1957 een grote verbouwing uit, waarbij er van de oorspronkelijke gevels weinig overbleef. In 1970 volgde weer een verbouwing. Uit die tijd stamt de karakteristieke gestuukte omlijsting. In 1973 kwam zoon Hans in de zaak. Aan diens leven kwam een abrupt einde toen hij in 1996 na een kort ziekbed op 49-jarige leeftijd overleed. Sindsdien wordt het familiebedrijf geleid door zoon Tim de Haan, de huidige eigenaar. Zijn vrouw Shirley Souw werkt mee in de zaak. De Haan had ook nog enige tijd een fifty fifty shop, waar dorpsgenoten overbodige spulletjes konden inbrengen. De opbrengst werd keurig verdeeld tussen de winkel en de inbrenger.

Winkel van C.D. de Haan – 1998

In de jaren ’60 werd achter de winkel van De Haan een werkplaats, grenzend aan de Flevolaan, gebouwd. Daarvoor stond op deze plek een kleine loods. Deze had een kelder, die volgens zeggen in de oorlogsjaren als schuilplaats voor onderduikers diende. Begin 2023 werd bekend, dat er plannen bestaan om op de plek van de winkel twee appartementen neer te zetten. Het bedrijf van De Haan wordt dan voortgezet in de opstallen aan de kant van de Flevolaan.

Pand Cees Hennipman; hier komen twee appartementen.

Nr. 7. (Ook nr. 5, maar dat is niet te zien). Leegstaand pand dat het laatst in gebruik was bij schildersbedrijf Cees Hennipman. Hij had hier een doe-het-zelfzaak en het was het adres om verjaardagscadeautjes te kopen voor de kinderen. Sinds enkele jaren wordt in de etalage het woningaanbod van makelaar Vlaanderen getoond. Oorspronkelijk was dit een woonhuis. Anno 2023 is op deze plek de bouw van twee appartementen gestart. Het werk werd van overheidswege stopgezet, omdat volgens zeggen de bouw afwijkt van de verleende vergunningen.   

Nr. 17. Pand van makelaarskantoor Vlaanderen. De eerste steen werd in 1968 gelegd ten behoeve van een kantoor van de Rabobank (toen nog Coöperatieve Raiffeisenbank). Op deze plek stond destijds een blok woonhuizen onder de naam ‘Florisberg’. De Rabobank sloot het kantoor in 2009. Na de overname door Vlaanderen bleef de geldautomaat in de buitenmuur gehandhaafd. Uiteindelijk werd deze enige `flappentap` in Muiderberg in 2018 uit veiligheidsoverwegingen (risico van ‘plofkraken’) alsnog weggehaald. De vrijgekomen ruimte werd korte tijd verhuurd aan naaiatelier /stomerij ‘Elite’. Daarna werd het een kleine woonruimte. Zie ook nr. 29b. Op het trottoir vóór het pand stond sinds september 1991 het Lieftinckmonument. Dit werd in mei 2023 verplaatst naar het pleintje aan zee (Zeeweg/ Nienhuis Ruyskade). Op de stoep rond de platanen liggen sinds 2019 de mozaïektegels, gemaakt in het kader van het Community Art Project.

Nr. 23/25. Het pand waar de Spar zit, is ontstaan door een samenvoeging van woonhuizen, die behoorden tot het woningblok ‘Florisberg’ (hetzelfde huizenblok als genoemd bij nummer 17). In het vernieuwde pand kwam de Vivo van Jaap en Mien Roodenburg, een voortzetting van de zaak die zij in de jaren ’70 aan de overkant waren begonnen op nummer 12 (‘Mon Plaisir’). Na de Vivo kwam in 1981 een Spar (Jan en Corrie Hetterscheid), een Super (Cees den Engelsman) en weer een Spar (Marinus Geersing). Sinds september 2007 wordt deze franchise-supermarkt gedreven door Raymond en Kim van den Bosch. Hier is ook een PostNL-afhaalpunt.

Nr. 29. (nu 27). Vestigingsplaats van een reeks horecabedrijven. In 1882 werd op deze plek café Nooitgedagt geopend, dat in 1893 volledig afbrandde. Toenmalig eigenaar J. Slokker Wzn. liet het meteen herbouwen en deed de zaak in 1902 van de hand. De nieuwe eigenaar A.J. Tjabring breidde de activiteiten uit met hotelaccommodatie en rijtuigverhuur. In het linkerdeel begon hij tevens een bottelarij (limonadefabriek). Zijn opvolger was J.J. Schenk, die er ook films voor kinderen draaide. Toen werd de naam gespeld als Nooit Gedacht met ‘ch’. Het pand zou nog diverse malen van eigenaar en van naam veranderen.
Namen die de gevel sierden, waren Wiener Café, Trefpunt (café annex disco), bistro Bernard en opnieuw Nooitgedacht. Op de eerste verdieping bevond zich destijds hotel `Je Maintiendrai`. Eigenaar in die tijd was J. de Gooyer. In de oorlog konden kinderen hier voedsel krijgen. De dorpsomroeper ging rond met de boodschap: ‘Heden … is het eten … in Je Maintiendrai’.

‘t Lagerhuys kende op deze plek veel voorgangers. Links van het pand het verdwenen (geelachtige) woonblok ‘Florisberg’. Op deze plek zijn nu (2023) makelaarskantoor Vlaanderen (eerst de Rabobank) en de Spar gevestigd.

Het pand werd in 1996 gekocht door Ron Bot (exploitant van ‘de Zeemeeuw’), die hier een restaurant-brasserie onder de naam ‘t Lagerhuys begon. Na verkoop en de komst van nieuwe huurders werd het restaurant in 2016 omgedoopt in Quarz. Twee jaar later werd de exploitatie alweer beëindigd en werd het pand verkocht aan de Vlaanderen-groep, waarna de vertrouwde naam ‘t Lagerhuys terugkeerde (voor gedetailleerde ontwikkelingen zie bij Lagerhuys).

De groentezaak van Co en Nel de Gooijer begon in een oude schuur. Links ervan, op de eerste etage, hotel Je Maintiendrai.

Nr. 29a. groente-, fruit- en delicatessenzaak van Oudshoorn. Op deze plek begonnen Co en Nel de Gooijer in de jaren ’60 van de vorige eeuw een groentezaak in een oude schuur. Later lieten zij hier een grote winkel annex woonhuis bouwen. Het echtpaar werd opgevolgd door Ans Westerveld, die hier korte tijd heeft gezeten. Op 1 januari 1984 vestigden Frank en Karin Oudshoorn zich in het pand. Frank had jarenlang vanuit een busje met aanhangwagen zijn waren in het dorp uitgevent. Hij had het vak geleerd bij kruidenier Roodenburg (Vivo) aan de overkant op nummer 12. De eerste twaalf jaar was Oudshoorn een ‘2-in-1-winkel’, samen met de slagerij van Cor de Wit. Na diens vertrek werd het assortiment uitgebreid met delicatessen. ‘Verswinkel’ Oudshoorn is een echt familiebedrijf. Zoon Bart en dochter Annemarie werken inmiddels ook in de zaak.

Frank, Bart en Karin Oudshoorn. Foto Harry Mock, 2023

Nr. 29. Pandje naast Oudshoorn, nu een ‘tiny house’. Voordat het een woonhuis werd, had Bektas Karacoglan hier onder de naam ‘Elite’ zijn naaiatelier annex stomerij. Ook werden Turkse vleesgerechten onder de merknaam Döner verkocht (zie ook nr. 17). Het gebruik van het pandje begon eind jaren ’70 met de bloemenzaak van Ben Hagenbeek, die daarvoor bloemen verkocht in een kas in de Populierenlaan (het Glashuis). De bloemenzaak kwam in de plaats van de volière, die in de tuin van nummer 31 stond. Opvolger van Hagenbeek was bloemenman André Hulkenberg. Na diens vertrek had tv-presentatrice Viola Holt hier enige tijd haar atelier.

31. ‘Onder de Luifel’, voorheen Villa Anna. Als woonhuis gebouwd door dhr. Oostergo. De nieuwe eigenaar Jan de Graaf verbouwde het pand tot café ‘De Luifel’. De volgende eigenaar, Henk Niewöhner, zoon van Hermann Niewöhner (de laatste ‘binnenboer’) maakte er weer een woonhuis van. Tussentijds zat er nog het advocatenkantoor ‘Onder de Luifel’.  Een actuele foto staat bij ‘Luifel’.

33. ‘De bonte Bok’. In dit huidige woonhuis zaten vanaf 2009 de dames van ‘Mooi’, totdat zij in 2017 naar het pand op nr. 10a verhuisden (zie aldaar). Voordat ‘Mooi’ er in trok, was in ‘De bonte Bok’ de cadeauwinkel (‘Kadohuisje’) van Gerda Gijzen gevestigd. Van 1903 tot 1913 waren in het oorspronkelijke pandje oude spulletjes te zien (zie Museum in het Lexicon). Een actuele foto staat bij Bonte Bok.

Niet in de Dorpsstraat, maar er wel op uitkijkend, het pand op de hoek Populierenlaan/Graaf Florislaan. Op deze plek hebben diverse cafés en eetgelegenheden gezeten, maar het begon met bakkers. Het pand werd in 1928 gebouwd in opdracht van Slemmer, die er zijn bakkerij begon. Begin jaren ’60 trok bakker Kleykamp er in. Hierna zaten er alleen horecabedrijven in het pand. In de jaren ’70 werd Jan Veenboer eigenaar. Hij ging er niet alleen wonen, maar vestigde er ook zijn cafetaria (‘Jan Patat’).

Rond 1978 kwam het pand in handen van Rob de Graaf, de broer van de bij De Luifel genoemde Jan de Graaf. Het was het begin van café Riant met Le Feber als bedrijfsleider. Aan de zijkant bleef een uitgiftepunt voor patat en ijs.

Eigenaren en pachters bleven elkaar opvolgen. In 1993 kwam het pand als beleggingsobject in handen van het reclamebureau FHV. Het werd verhuurd aan twee vriendinnen, die restaurant de Muyderbergh begonnen (wie weet de namen van de twee dames nog?). In 1998 werd het pand gekocht door Vlaanderen c.s. In plaats van een restaurant kwam op deze plek café Lieftinck met uitbater Bram van Barneveld en zijn partners Cor Bos en Desid de Hoogd. Het drietal wilde er een sportcafé van maken, maar daar is het nooit van gekomen. Het café heeft ruim tien jaar bestaan. In 2010 opende restaurant ‘De Brink’ zijn deuren met John Schilpp als uitbater en kok. Dit restaurant hield er na vier mee op, waarna een nieuwe naam zijn intrede deed: ‘De Beleving’, een combinatie van wijnproeverij (Arend van den Broek) en eetgelegenheid (Bas Balledux). Na een jaar was de beleving voorbij.

De volgende huurders waren Lucas Obbema en Christophe Davoust, die in 2015 Herbergh ‘De Echo begonnen. Het duo ging na vier jaar uit elkaar en de herberg verdween uit het straatbeeld. Jan van Rookhuizen probeerde nog even de tijden van café Lieftinck te doen herleven, maar kreeg geen horecavergunning. Hij was ook korte tijd huurder van ’t Lagerhuys, maar kreeg ook hiervoor geen vergunning. Sinds 1 augustus 2019 stond het horecapand als ‘Villa Lieftinck’ te koop. Het is inmiddels tot woonhuis verbouwd. Volgens een naambord aan de muur kun je er binnenkort ook weer friet kopen.

OVERIGE STRATEN

Badlaan 18-20

Op dit adres was de fietsenzaak van de familie Stegink gevestigd. ‘Het Tweewielerhuis’ zat er al sinds 1923. Stamvader Herman Wiebe (‘Wim’) Stegink was toen 18 jaar. Werden eerst alleen fietsen verkocht en gerepareerd, later kwamen daar ook bromfietsen bij en de reparatie van auto’s. Voor de deur verscheen een benzinepomp. Op nummer 15 aan de overkant was een fietsenstalling.

Na het overlijden van hun vader in 1954 zetten de drie zoons Wim, Aad en Herman het bedrijf voort (Herman Stegink stond in het dorp trouwens bekend als ‘Piet’ of ‘Joop Sigaar’). Samen met hun moeder Klazina Maria Gijzen vormden de broers een vennootschap onder firma (v.o.f.). Het was een echt familiebedrijf. Moeder bediende de pomp, Wim begon een taxibedrijf en Aad en Piet hielden zich bezig met de verkoop en reparatie van fietsen en brommers.

In 1960 werd een garage op het adres G.A.Heinzelaan 6 (hoek Badlaan) gebouwd. Aad en Wim Stegink gingen in het nieuwe pand werken. Hier werden auto’s gerepareerd, automobilisten konden tanken en de taxi’s van Wim stonden er vaak geparkeerd. Piet Stegink bleef achter in de Badlaan met de fietsenzaak en de andere pompen. 

In 1987 gingen de broers uit elkaar, hun moeder was in 1976 overleden. Piet zette de fietsenzaak voort, Wim ging verder met de taxi en Aad bleef de garage met pomp in de G.A. Heinzelaan runnen. Piet hield er in 1993 mee op. ‘Muiderberg na 70 jaar zonder fietsenmaker’, kopte een lokale krant. 

Benzinepomp Badlaan/hoek G.A. Heinzelaan, later kwam hier de Banier

In 1996 verkocht Aad Stegink het garagebedrijf aan Peter ter Beek, die de naam de Banier introduceerde. Daarna vestigde Kafee zich hier. 
In het houten gebouw in de Badlaan 18 A was van 1998 tot 2010 het kinderdagverblijf Twinkeltje gevestigd. Daarna werd het een ‘tiny house’.

Viskraam Simon Morees

Aan de overkant op de Badlaan 15 stond in de jaren ’70 en ’80 de viskraam van Simon Morees. Hij was getrouwd met Sjoukje Stegink, de zuster van de broers Wim, Aad en Piet. Sjoukje hielp haar man in de viszaak en stond waar nodig tevens haar broers terzijde.

Badlaan 11-13 – woonhuis, voorheen postkantoor en sigarenwinkel. Hiernaast zat Fa. Gebrs. A. en W. Vuyst, handelaren in kolen en olie. 

Hoek Badlaan/Tesselschadelaan – Kruidenierswinkel ‘Centra’ van Dirk en Coba Timmer, later van zoon Arie Timmer. Nadat deze was opgehouden, is de zaak als drogisterij-parfumerie nog enige jaren voortgezet door Peter ter Beek, de latere exploitant van De Banier. Het is nu een woonhuis.

Tesselschadelaan/hoek Badlaan – Hier zat vanaf 1887 groenteboer Rijk van de Berg. Het stenen schuurtje met puntdak staat er nog. 

Roemer Visscherlaan nabij Badlaan – Melkhandel van Herrie en Ali ter Beek, later die van Gerard van Leeuwen (diens zus Ineke van Leeuwen was de echtgenote van Jan Veenboer van het hierboven genoemde cafetaria). 

Melkhandel van ‘t Klooster in de Gerard Doulaan

Gerard Doulaan – melkhandel van Anton en Truus van ’t Klooster. Truus stond in de winkel en Anton ventte dagelijks in het dorp met zijn VW-bus. Het afleveren ging hem goed af, maar met afrekenen maakte hij geen haast. Een vroegere klant verhaalt, dat hij al vaak op het voldoen van de onbetaalde rekeningen had aangedrongen, maar door het getreuzel van de ondernemer was het verschuldigde bedrag aan het eind van het jaar een keer opgelopen tot wel 1600 gulden.  De zaak sloot in 1996 haar deuren en Anton kreeg een ludiek afscheid met medewerking van de politie. Deze ‘arresteerde’ hem op zijn laatste werkdag, omdat hij na de wettelijke sluitingstijd van 18.00 uur regelmatig nog klanten had bediend.

Paulinelaan 22 – schoenenzaak G.J. Docters van Leeuwen (schoenhersteller, schoenhandel en kousenreparatie). Ook regen- en motorkleding. Reclameslogan: ‘Schep vreugde in het leven, met schoenen gerepareerd door Docters van Leeuwen.’  

Tesselschadelaan 7 (of 6) – Oliehandel Henk Geerts, eind jaren ’60 overgenomen door Jan Dirksen. Zijn vrouw Wil Dirksen vestigde er haar kapsalon.

Kapsalon Pepita: Het Rechthuis, G.A. Heinzeplein, Brink (in bijgebouw van de voormalige Pastorie).

Boerenbedrijven

Het boerenleven in Muiderberg heeft lange tijd uit binnen- en buitenboeren bestaan. Binnenboeren woonden in de kom van het dorp en bezaten of pachtten land elders, met name in de Noordpolder tussen Muiderberg en Muiden.  De buitenboeren woonden buiten het dorp, aan de Googweg, de Hakkelaar en de Goog. Ze zaten dus dichter bij het land dan de binnenboeren en konden als het ware hun vee zien lopen vanuit hun woonhuis/boerderij.

Rond 1950 bestonden er 13 binnenboerderijen. Ook nu nog bekende namen waren Het Rechthuis, Krakenstein, Kroonslot, de boerderij van Arie Waarhuys (het latere huisjeskamp HKW), Berghuize (sinds 1981 de woning van Freek en Hella de Jonge) en last but not least de boerderij van Hermann Niewöhner op de Badlaan 3 met de karakteristieke hooiberg. Op de plek van deze laatste binnenboerderij van Muiderberg staat nu een appartementencomplex met vijf seniorenwoningen.  Andere binnenboeren waren onder andere Bertus Snijders (bijgenaamd Bertus Lub), Toon Romein (deze huurde de stal van veearts Harry ter Beek, naast Kroonslot) en Gerrit de Haan (zijn stal was in de schuur die later opslagruimte werd van C.D. de Haan).

De laatste binnenboerderij.

De boerderij op de Badlaan (vóór de hernummering was dit niet 3 maar 61) werd in 1929 door Heinrich Hermann Niewöhner gekocht van Hendrik Nell voor het ‘astronomische’ bedrag van 10.000 gulden. De uit Osnabrück afkomstige Heinrich Hermann werd in 1944 vlak bij de Bliekwijk door de bliksem getroffen. De schok voor zijn toen 12-jarige zoon Hermann Heinrich (inderdaad omgedraaide voornamen) was groot. Hij trof zijn vader, leunend tegen een bunker, dood aan. 
Hermann Niewöhner zette in 1954 op 23-jarige leeftijd de boerderij van zijn vader voort. Het bedrijf beschikte over 4 ha eigen grond en 20 ha pachtgrond. Er werden melkvee en schapen gehouden.
In 2000 stopte Hermann. De activiteiten werden voortgezet door zijn oudste zoon Henk. Konden de Muiderbergse kinderen vroeger op het weitje in de Badlaan van de lammetjes genieten, nu kan dat in het voorjaar bij  Henk Niewöhner op de biologische boerderij ‘De Muiderhof’ aan de Dijkweg, direct achter de voetbalvelden op De Negen Morgen. Op Henks boerderij kun je trouwens ook brandrode runderen bewonderen, een bijzonder koeienras. Vader Hermann werd 93 jaar.
Gerard en Ronald Niewöhner, twee andere zonen van Hermann, hebben een boerenbedrijf in Denemarken opgezet. Zoon Jochem Niewöhner is in Muiderberg bekend vanwege zijn langdurige loopbaan als conciërge bij De Vinkenbaan en daarna bij de fusieschool De Meerstroom

Buitenboerbedrijven waren onder meer gevestigd op de Googweg 10 (Velzenhorn/Gerrit Post), Googweg 12 (Johannahoeve/Wilhelmus Bastianus Ruiter), Googweg14 (hier woont nu de kleinzoon en tevens naamgenoot van Gerrit Ruiter),  Googweg 11 (boerderij van Jan Post, later manege), Googweg 29 (Veltsigt, boerderij van Jan Nagel), Zuidpolderweg 10 (Hofrust, boerderij van Gooiert van der Veer), de Goog 4 (Dirk v.d. Weert en de Goog 5 (Elbert Nagel). Anno 2023 zijn er nog twee ‘buitenboeren’ over: Melkveebedrijf Van Diest (Googweg 18) en Melkveebedrijf Sonneveld (Noordpolderkade 4).