HET RECHTHUIS – karakteristiek horecapand op de Googweg 1 (hoek Gerard Doulaan) met terras en veranda. De oorspronkelijke boerderij met voorhuis werd eind 18de eeuw ingericht als hotel. Plaatselijke geschillen en kleine overtredingen werden afgehandeld in de opkamer van het hotel. Op 1 oktober 1757 wordt in een vergadering van Schout en Schepenen in “‘t Geregthuys van Muyderberg” besloten, dat aanbrengers van diefstallen een bedrag van fl. 25,- zouden ontvangen; hun namen zouden ‘secreet’ worden gehouden. Niet bekend is of met dit Geregthuys al ‘Het Rechthuis’ wordt bedoeld zoals we dat nu kennen.
Toen in 1811 in ons land de Franse rechtspraak werd ingevoerd, kreeg Naarden een kantongerecht. Het Rechthuis ging toen functioneren als hulpkantongerecht voor Muiderbergse zaken. De kelder was ingericht als kerker; de ijzeren ringen in de muur zitten er nog steeds. ‘s Nachts werd in de ‘gemeente van Muyderberg’ door wakers gepatrouilleerd. Zij moesten ‘alle uren’ rondgaan om diefstal te voorkomen en onraad te signaleren. De wakers moesten er ook op letten of er geen onbekende personen in het dorp rondliepen. In 1777 was besloten dat dorpelingen geen kamers aan vreemdelingen mochten verhuren. Je mocht nog veel meer niet. Als je in die dagen een ezel op de Meent liet lopen, kreeg je een boete van een gulden, of het beest nu was aangelijnd of niet.
Vanaf 1881 ging Het Rechthuis ook dienen als eindstation van de Gooische Stoomtram. In 1899 werd de veranda toegevoegd om reizigers een droge wachtruimte te bieden. Op een buitenmuur staat nog steeds ‘St. Stoomtram’ te lezen. De veranda is vele jaren gebruikt als ontvangstruime bij de intocht van Sinterklaas. Binnen bevindt zich een zaal voor het houden van vergaderingen, recepties, exposities e.d. Deze ruimte is in gebruik geweest als kleuterschool (Kabouterhuis), kapsalon en tijdelijke vestiging van de Rabobank.
In 1910 verkocht Daniël Josephus Jitta Het Rechthuis aan Cornelis ter Beek Czn, die het daarvoor pachtte van de eigenaar*). Na het overlijden van zijn vader werd Frans Jan ter Beek (bijnaam: Rode Biet) eigenaar. In een advertentie uit 1932 wordt gewezen op ‘een groote stalling’ voor rijwielen en een parkeerterrein voor auto’s. Aan gezelschappen en scholen werd reductie gegeven. Het hotel was telefonisch te bereiken onder nummer 3. In 1966 nam dochter Adri ter Beek, samen met haar man Wim Anhuiser, de exploitatie van het hotel, café/restaurant over. In 1980 werd het boerderijgedeelte gesloopt en vervangen door drie appartementen met daarboven hotelkamers.
Het bedrijf werd per 1 januari 2009 verkocht aan Hein en Hannelies van der Vliet. Na een grondige renovatie werd het op 9 mei 2010 feestelijk heropend door de in Muiderberg woonachtige cabaretier Freek de Jonge. In 2018 werd achter het pand een ‘tuinvilla’ gebouwd met daaronder een fietsenstalling. Alles bij elkaar beschikt het hotel over twintig te verhuren ruimtes: achttien kamers, een rolstoelvriendelijk appartement en een studio. Bij het terras staat op een sokkel een replica van een stoomlocomotief van de Gooische Stoomtram-maatschappij (Monument Stoomtram).
In de oorlog hield de familie Vahl (vader, moeder, twee zoons) zich enige tijd schuil in het Rechthuis. Volgens de in 2021 overleden Luuk ter Beek – in 1935 in Het Rechthuis geboren- woonden ze eerst in Boschlust aan de Brink. Toen dit te gevaarlijk werd, huurden zij een kamer in het Rechthuis. In de kamer ernaast waren Duitsers ingekwartierd. Vahl kwam nooit naar buiten, maar zijn roodharige vrouw en kinderen wel. Ze hebben de oorlog alle vier overleefd. Professor Vahl was voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Koeltechniek en is betrokken geweest bij de aanleg van de Jaap Edenbaan, de schaatsbaan in Amsterdam.
*) Volgens A. Vreeken werd het Rechthuis sinds 1862 bewoond door de familie Ter Beek. Tot 1888 door C. ter Beek en daarna door diens zoon C.L. ter Beek.
« Terug naar Lexicon A-Z